Litt urolige og redde
eg e’kje vant med sånne rom
men eg e klar’ og kledde
sjøl om eg føle meg litt dum
det e så fint og flott her
eg hør’ ikkje heilt te
sko kanskje ’kje ha gått her
og bare latt deg vær i fred

Men eg komme når du ber meg
du får ta meg som eg e
det får skje meg det som skjer meg
du får grina eller le
eg e ikkje særlig prektig
eg har riper eg har sår
detta rommet e så mektig
det e kanskje best eg går

Vis meg nå ditt ansikt
la meg få veta kim du e
fyll meg med tru og innsikt
eg e klar for det
men gi meg mer enn fine ord
her e ein kamp på liv og død
be meg heller te ditt bord
by meg vin og brød

For eg komme når du ber meg
du får ta meg som eg e
det får skje meg det som skjer meg
du får grina eller le
eg e ikkje særlig prektig
eg har riper eg har sår
detta rommet e så mektig
men eg e’kje den som går